Opactwo Westminsterskie w Londynie (Anglia) - Kolegiata św. Piotra w Westminsterze

Budowę kościoła rozpoczął Edward Wyznawca. Na początku budynek służył jako kościół, następnie w VIII wieku budowla stała się klasztorem benedyktańskim. Opactwo rosło przez XIII i XIV wiek, w VII wieku dodano kaplicę Henryka VII. Dwie bliźniacze wieże nad zachodnim wejściem dodano w XVIII wieku.

Pierwszym władcą, który się tu koronował był William Zdobywca. Generalnej przebudowy kościoła dokonał w 1245 r. Henryk III, a jego głównym budowniczym był Henry de Reins.

Opactwo wyróżnia się pod względem liczby grobowców i pomników. Znane jest na całym świecie jako miejsce spoczynku angielskich władców, m.in. Henryka V, Elżbiety I i Marii Stuart, królowej Szkocji. Oraz znajdują się tu groby wybitnych postaci z życia Wielkiej Brytanii, np. D. Livingstone`a, K. Darwina, O. Cromwella, W. Churchilla, C. Rhodesa, G. Byrona, A. Tenysona czy K. Dickensa.

Znane jest również jako: miejsce koronacji prawie wszystkich monarchów (oprócz dwóch), miejsce ślubów i pogrzebów oraz innych ważnych uroczystości.

Można tu podziwiać bliźniacze XVIII-wieczne wieże, kaplice w stylu gotyckim, bogato zdobione nagrobki królewskie. Będąc w nawie głównej nie można przejść obojętnie obok wspaniale rzeźbionych stalli. Z nawy głównej można przejść do wewnętrznych zabudowań klasztornych, gdzie należy podziwiać piękne krużganki.

W kaplicy Świętego Edwarda Spowiednika zobaczyć można angielskie krzesło koronacyjne wykonane w 1300 roku oraz szkocki Kamień Rodzaju używany przy koronacji.

Opactwo ma własny sklep z pamiątkami, również można tu samemu zrobić sobie przedmiot z mosiądzu. Należy uważać wtedy na swoje bagaże, tutejsi złodzieje są znani z kradzieży torb ludzi pochłoniętych w sztuce.

Fotografowanie czegokolwiek wewnątrz jest zabronione, ponieważ ciągle jest to miejsce czci.