Zamek Neuschwanstein (Bawaria, Niemcy) - średniowieczny zamek rycerski

Neuschwanstein to zamek z bajki, niezwykły, przypomina raczej scenografię teatralną, jest ozdobiony girlandami balkonów i mnóstwem wieżyczek, był on tylko jednym z kilku pałaców króla Ludwika II Bawarskiego. Można zobaczyć jeszcze dwa inne, a Ludwik miał plany wielu następnych.

Wnętrze zamku Neuschwanstein jest istną orgią rożnych stylów architektonicznych, mieszanką mauretańsko-gotycko-barokową, w której znajdują się zarówno stalaktyty, jak i sala tronowa kipiąca bizantyjskim przepychem oraz ogromna Sala Śpiewaków, starannie oświetlona i przeznaczona do przedstawień wagnerowskich. Zamiłowanie do średniowiecza nie przeszkadzało Ludwikowi wprowadzić nowoczesnej technologii. Zamek został wyposażony w system ogrzewania wykorzystujący cyrkulację ciepłego powietrza i w kuchnię z bieżącą ciepłą i zimną wodą.

Budowa zamku rozpoczęła się we wrześniu 1869 roku i trwała 17 lat. Otwarcie obiektu nastąpiło w 1886 r. Położony jest w Niemczech, a dokładnie w południowej Bawarii w Alpach. Wybudowano go na polecenie króla Ludwika II Wittelsbacha. Początkową wersję projektu stworzył Christian Jank, rozbudowali go natomiast Eduard Riedel i Georg von Dollmann

Zamek położony jest na grzbiecie skały, składa się z wielu samodzielnych budynków. Podłużna budowla przyozdobiona jest mnóstwem wieżyczek, a także girlandami balkonów, blankami, frontami i rzeźbami. W zamku brak obronnych wzmocnień znanych ze średniowiecza.

W ciągu 17 lat budowy, do śmierci króla, gotowych było 30 z 90 pokoi, pozostałych 60 pokoi nie dokończono do dzisiaj.

200 mniszek haftowanych przez 7 lat wykonywało jedwabne obicia na krzesła i fotele w całym zamku.

Co roku przybywa tu 500 tysięcy osób, wydają one ok. 900 tysięcy marek. Turyści przemieszczają codziennie 35 kilometrów korytarzy i komnat oraz 400 stopni schodów.

Sala Tronowa robi największe wrażenie, jest urządzona z bizantyjskim przepychem i prawie w całości pokryta złotem.

Królewska sypialnia, zaprojektowana została w stylu neogotyckim, zdobią ją malowidła przedstawiające życie Tristana i Izoldy.

Największa w całym zamku Sala Śpiewaków, ozdobiona została freskami przedstawiającymi życie Lohengrina i Parsifala. Była zaplanowana do odgrywania przedstawień wagnerowskich, jednakże Ludwik nigdy nie usłyszał w tej sali muzyki Wagnera, pierwszy koncert wagnerowski odbył się tu dopiero ponad 60 lat po jego śmierci.

Neuschwanstein jest najbardziej rozpoznawalnym zamkiem na świecie, turyści mogą go obejrzeć niemal przez cały rok. Obecnie jest własnością Wolnego Kraju Bawarii.

Budowla ma następujące wymiary: długość - 130 metrów, powierzchnia - 2557 m², objętość zamku - 67179 m³, liczba kondygnacji - 6, wysokość głównego budynku - 56,94 m, wysokość wieży - 79,16 m.

Do budowy użyto 465 ton marmuru, 400 tys. cegieł, 1550 ton piaskowca.

Zamek był jednym z finalistów w wyborze nowych siedmiu cudów świata, jednak nie dostał się do najlepszej siódemki.