Willis Tower w Chicago - Sears Tower (Nowy Jork) - wieżowiec, drapacz chmur

Konstrukcja tego, 443-metrowego wieżowca, składającego się z 110 pięter, składa się z dziewięciu struktur o kwadratowym przekroju. Wznoszą się one do 50 piętra, następnie budynek się zwęża. Dwie anteny telewizyjne wznoszą się na wysokość 527 metrów.

Na budowę wieżowca zużyto 76000 ton stali, wystarczyłoby to na wyprodukowanie 52 000 samochodów. Zainstalowane tu kable telefoniczne owinęłyby dwukrotnie kulę ziemską. Budynek waży 222 500 ton.

Budynek obsługują 104 błyskawiczne windy i 18 ruchomych schodów. Sears Tower pokryty jest barwionym na czarno aluminium i posiada ponad 16 100 okien. 1,5 miliona turystów co roku odwiedza Sears Tower, dwie ekspresowe windy zawożą ich w czasie mniejszym niż minuta na taras widokowy na 103 piętrze, co daje prędkość 1600 stóp na minutę.

Był najwyższym budynkiem świata w latach 1974 - 1996.

Przy budowie drapacza chmur brało udział 2400 robotników.

Willis Tower utrzymywał przez wiele lat 3 z 4 rekordów wysokości: najwyższy budynek wykluczając antenę, najwyższy budynek do szczytu dachu, budynek z najwyższym zamieszkałym piętrem.

Aby zbudować wieżowiec, Sears musiał zakupić 15 budynków od 100 właścicieli. Najbardziej problematyczna okazała się ulica Quincy, która dzieliła działki na których miał wznieść się budynek. Ostatecznie Sears zapłacił miastu 2,7 miliona dolarów za tę ulicę.

Do roku 2009 budynek miał nazwę Sears Tower, wywodzącą się od sieci Sears, Reobuck&Co, która nabyła te prawa w roku 1970. Budynek zmienił nazwę na Willis Tower w roku 2009, kiedy to brytyjska firma ubezpieczeniowa - Willis Group Holding Ltd. wydzierżawiła dużą jego powierzchnię dla 5000 swoich pracowników.

Na 103 piętrze jest umiejscowiony Skydeck, ze swoją słynna atrakcją turystyczną "Ledge". Ze szklanych balkonów można podziwiać panoramę Chicago. Atrakcja ta przynosi rocznie ponad 25 milionów dolarów dochodu (dane za rok 2014).

Z wierzchołka dachu można dostrzec cztery stany: Illinois, Indiana, Wisconsin oraz Michigan.