Chichen Itza na płw. Jukatan (Meksyk) - miasto Majów z IV wieku

Chichen Itza to prekolumbijskie miasto zbudowane przez Majów ok. 450 roku. Największy rozkwit miasta to okres do XI wieku. W XV wieku miasto zostało opuszczone. Ponownie zostało odkryte przez Edwarda Herberta Thompsona pod koniec XIX wieku.

W Chinchen Itza znajdowała się 300 metrowa droga o szerokości 6 m. na której końcu był głęboki na 40 metrów i szeroki na 60 metrów dól, prawdopodobnie miejsce składania ofiar. Drugi z dużych dołów służył prawdopodobnie jako zbiornik wodny.

W okresie wpływów Tolteków w mieście powstały największe budowle. M.in. Świątynia Wojowników (Templo de los Guerreros),piramida w której zastosowano filary w kształcie Pierzastych Węży oraz postaci wojowników. Na szczycie piramidy znajduje się kamienny posąg Chac Mool.

Świątynia Kulkulkana (El Castillo) jest wzniesiona na złożonej z dziewięciu tarasów piramidzie schodkowej o szerokości 55,5 metra. Z każdej strony na szczyt prowadzi 91 stopni, co daje łącznie 364 stopnie, ostatni (365 - jak ilość dni w roku) jest wejściem do świątyni.

El Caracol, nazywana Ślimak ponieważ wewnątrz posiada spiralną klatkę schodową. Jest to zbudowana na dwóch tarasach wieża wysoka na 12 metrów o średnicy 6,7 m. służąca prawdopodobnie jako obserwatorium.

Tzompantli, czyli platforma czaszek, ponieważ ściany tego zbudowanego na planie prostokąta o wymiarach 60x12 m. ozdobione są czaszkami.

Akab Dzib to niewielki (6 metrów wysokości, 50 długości i 15 szerokości) budynek, który był siedzibą administratora Chinchen Itza.

Inne budowle w mieście to grupa Tysiąca Kolumn oraz Świątynia Jaguara, a także mierzące 166 metrów długości i 68 szerokości boisko do gry w piłkę, którą trzeba było przerzucać przez kamienne pierścienie.

7 lipca 2007 roku Chichen Itza zostało wybrane przez internautów do nowej listy siedmiu cudów świata.