Machu Picchu w Peru - miasto Inków z XV wieku

Machu Picchu leży ok. 100 km od Cuzco, pomiędzy dwiema górami, 900 metrów nad rzeką Urubamba.

Oszacowano, że w tym ośrodku religijnym mieszkało około 1500 osób, gdzie stosunek liczby mężczyzn do liczby kobiet wynosił 1:10. Na podstawie tych badań stwierdzono, że Machu Picchu nie było miastem tylko miejscem kultu słońca i sanktuarium dla kobiet zwanych "Dziewicami Słońca".

Budynki znajdujące się w mieście są zbudowane z lokalnego kamienia, wykorzystują one różne typy murów, a otwory wejściowe mają charakterystyczny trapezoidalny kształt, podobnie jak niektóre okna.

Strome zbocza i umieszczone na nich kamienne mury zatrzymywały glebę do ogrodu, gdzie uprawiano ziemniaki, kukurydzę i inne warzywa.

W Machu Picchu możemy zobaczyć m.in.: Wieżę Słońca - budowla na planie podkowy ze specjalnie ustawionym w stronę słońca oknem oraz Świątynię Trzech Okien - budynek ze stojącym w środku prostokątnym głazem, w tych budowlach na podstawie obserwacji słońca obliczano ważne daty, m.in. datę zrównania dnia z nocą.

Można tu także zobaczyć liczne ogrody, tarasy, akwedukty, fontanny, łaźnie oraz budowle obrzędowe i pałace.

Zagadką pozostaje sposób łączenia ogromnych granitowych bloków, zostały one połączone bez użycia zaprawy. Połączono tu wiele kamieni o tak starannie wygładzonych krawędziach, że pasują do siebie niemal idealnie, a ściany te są bardzo trwałe i mają niemal niedostrzegalne spojenia.

W Rezerwacie Machu Picchu ważnym problemem jest nadmiar śmieci wyrzucanych przez odwiedzających, ponieważ został on zaliczony przez UNESCO do Światowego Dziedzictwa Kultury, więc nie można tam budować ani pojemników naśmieci ani publicznych toalet.