Zamek w Branie - upiorny zamek hrabiego Drakuli w Transylwanii

Zamek Bran położony jest w środkowej Rumunii na granicy historycznych regionów Siedmiogrodu i Wołoszczyzny. Położony jest na klifie wysokości 762 metrów i otoczony dolinami i wzgórzami.

Jest to zabytek narodowy i punkt orientacyjny znany pod kilkoma innymi nazwami, takimi jak Zamek Drakuli czy Twierdza Bran.

Celem powstania zamku było rozwinięcie ważnych punktów celnych w Transylwanii i wzmocnienie południowych granic powstającego państwa. Siła tej twierdzy była bezpośrednio związana z dobrobytem miasta Brasov, a także na odwrót.

Pierwotna nazwa zamku brzmiała "Dietrichstein", a pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1212 roku. Nazwa ta była prawdopodobnie nazwiskiem budowniczego zamku, ponieważ dokument historyczny z 1509 roku podaje, że zamek należał kiedyś do dowódcy o tej samej nazwie.

Ustawa Ludwika I Węgierskiego z 19 listopada 1377 dała Sasom z Kronstadt przywilej wybudowania kamiennego zamku, któremu nadano nazwę "Zamek Bran".

W 1448 r. Wład III (znany jako "Wład Palownik" lub "Wład Drakula") został księciem Wołoszczyzny, a opowieści o jego okrucieństwie i torturach wobec ludu zainspirowały słynnego tytułowego bohatera gotyckiej powieści grozy Brama Stokera - Drakula, który podobno mieszkał na pustym szczycie góry, co wielu ludziom kojarzy się z lokalizacją zamku Bran.

W rzeczywistości Bram Stocker nigdy nie odwiedził Rumunii przed ani po napisaniu swojej bestsellerowej powieści. Jest to o tyle dziwne, ponieważ w książce dość wiernie opisuje dziką i naturalną scenerię Karpat i Siedmiogrodu, a także zamek, w którym podobno mieszkał hrabia Drakula.

Zamek został w 1500 roku zastawiony na rzecz miasta Brasov przez króla Władysława Majgara, ówczesnego właściciela zamku.

W XVI wieku dokonano w zamku wielu modyfikacji. Następnie zamek przez kilkaset lat służył jako twierdza, a od 1880 roku popadł w ruinę.

W roku 1920 Królowa Maria Wielka przyjęła zamek jako letnią rezydencję i odrestaurowała go. Spędziła tam wiele lat, dokonała też przebudowy, dodając oficynę do posiadłości zwaną "Domem Herbaty". Maria tak bardzo upodobała sobie ten zamek, że zapragnęła, by jej serce na zawsze tutaj pozostało. Tak też się stało i jej serce pośmiertnie zostało umieszczone w srebrnym pudełku z otaczającymi je flagami rumuńskimi i brytyjskimi, a następnie umieszczone w marmurowym sarkofagu.

W czasie II Wojny Światowej w zamku prowadzony był szpital przez księżniczkę Ileanę, która została jego dziedziczką po swojej mamie, królowej Marii.

Zamek został zmieniony w muzeum w roku 1948, kiedy to pod kontrolą reżimu komunistycznego w Rumunii, rodzina królewska została z niego wydalona.

Dopiero 18 maja 2006 roku, po długiej batalii prawnej, zamek został zwrócony prawowitym spadkobiercom, czyli Dominikowi von Habsburgowi, synowi księżniczki Ileany. Od tego czasu został odnowiony i nadal pozostaje otwarty jako prywatne muzeum.

Do cech charakterystycznych zamku można zaliczyć jego wąskie i kręte schody, które prowadzą przez pomieszczenia połączone podziemnymi pasażami. W tym z sekretnym przejściem łączącym pierwsze piętro zamku z trzecim. Były to schody ewakuacyjne, ukryte w ścianie i używane przez zamkowych oficerów w razie potrzeby.

Ponieważ zamek posiadał setki schodów oraz tuneli, to poruszanie się po nim stwarzało niemałe problemy dla starzejącej się królowej. W celu ułatwienia jej przemieszczania się, w średniowiecznej studni zamkowej zbudowano dla niej windę. Na wewnętrznym dziedzińcu widać studnię, która tak naprawdę jest kopią tej oryginalnej. Oryginalna jest ukryta za kilkoma czarnymi drzwiami, została przedłużona pionowym tunelem i przekształcona w windę, która prowadziła do ogrodów królewskich.

Wejście do zamku nie jest takie samo jak w przeszłości. Podczas gdy dziś strome schody prowadzą do pięknych starych drzwi, w przeszłości było zupełnie inaczej. Stare wejście do zamku składało się z małych drzwi wysoko nad ziemią z mostem zwodzonym, co powodowało, że fort był trudny do zdobycia.

Znajdujące się tutaj 60 pokoi jest wykonanych z drewna. Zwiedzając te pomieszczenia, możemy podziwiać unikalne elementy architektoniczne, a także liczne zbiory ważnych historycznych mebli, zbroi i broni, pochodzących z XIV-XIX wieku. Całość dopełniają przepiękne i cenne dzieła sztuki średniowiecznej, takie jak malowane ikony, posągi, ceramika i srebra.

W centralnej części umiejscowiony jest malowniczy dziedziniec. Na zewnątrz zamku znajdują się wieże i wieżyczki.

Po południowej stronie zamku znajduje się mała kapliczka zbudowana w 1940 roku, dla uczczenia pamięci królowej Marii.

Obecnie zamek pozostaje popularną atrakcją turystyczną, szczególnie w okresie Halloween. Corocznie odwiedza go ponad 500 tys. turystów i miłośników legendy Drakuli.