Zamek Ogrodzieniec (Polska) - plener filmów i seriali

Znajdujący się 60 km od Krakowa Zamek Ogrodzieniec leży na naj­wyż­szym wznie­sie­niu Wy­ży­ny Kra­kow­sko-Częs­to­chow­skiej zwanym Gó­rą Ja­now­skie­go o wysokości 515 m n.p.m.

Ruiny Zamku Ogrodzieniec uchodzą za najokazalszy ze wszystkich obiektów na Szlaku Orlich Gniazd i uznawane są za swoistą wizytówkę Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Według wielu osób jest jedną z najbardziej imponujących twierdz tej części Europy, mimo że wygląda na zrujnowany i złożony jedynie z pozostałości i gruzów.

Właściciele tego zbudowanego za czasu króla Kazimierza zamku, wielokrotnie się zmieniali. Począwszy od wpływowej rodziny Sulimów, którzy go zbudowali między XIV a XV wiekiem, po rodziny Salomonow­ic­zów, Rzeszowskich, Pileckich, Włodków, Bonerów, Firlejów, Warszyckich i Jaklińskich.

Za czasów Włodków zamek składał się z trójkondy­gna­cyjnej, jed­no­trak­towy wieży na wschod­niej skale, zwanej zamkiem wysokim oraz jed­no­trak­towego budynku o czterech pomieszczeni­ach na skale połud­niowej.

Połud­niowa Baszta, zwana Wieżą Skaza­ńców, miała wysokość dwóch kondy­gnacji. Główna brama wjaz­dowa prowadz­iła przez szczelinę pomiędzy skałami od strony połud­niowej, zaś od strony północnej, dostępu do zamku bronił wysoki wał drew­ni­ano-ziemny, gdyż ta strona nie była osłonięta skałami.

Rodzina Bonerów powiększyła go i przekształciła w renesansową rezydencję. Za ich czasów, usunięto wał oraz wybudowano czterokondy­gna­cyjne skrzy­dło, nadbudowano zamek środkowy, zaś wieży południowej dodano dwie dodatkowe kondy­gnacje. Wzniesiono także dwie baszty, Kre­dencer­ską oraz Bramną z mostem zwod­zonym i fosą.

Kolejnymi zmianami za czasów Bonerów było dodanie dwukondygnacyjnego skrzydła na zachodzie, budowa zaplecza gospodarczego oraz beluard i muru kurtynowego. Na dziedz­ińcu dodano ganki, balkony i log­gie, natomiast od strony połud­niowej budynek browaru i gorzelnię.

Będący ich następcą Jan Firlej dodał dziedziniec rycerski, bas­tion belu­ard oraz suchą fosę. Mur obwodowy oraz brama wjazdowa z mostem zwod­zonym i fosą powstały za czasów Stanisława Waszyckiego.

Mury zamkowe wybudowano z różnych materiałów, między innymi wielotonowych bloków wapiennych z żyłkami krzemienia. Pomimo że, krzemień jest wyjątkowo twardym materiałem i trudno w nim cokolwiek robić, to w Ogrodzieńcu bloki kamienne zostały przycięte w jednej płaszczyźnie.

W czasie wojny polsko-szwedzkiej (w 1655 roku), zamek był częściowo strawiony przez straszny pożar, co spowodowało jego znacznie pogorszony stan i nieodwracalne szkody, głównie w części mieszkalnej. W 1702 roku ponownie padł ofiarą pożaru, również podżeganego przez wojska szwedzkie, pożar strawił wtedy ponad połowę zamku.

Po przeprowadzeniu prac konserwatorskich w latach 1949 - 1951 oraz 1964 - 1973, oraz po zabezpieczeniu ruin, twierdza została udostępniona dla turystów.

W sezonie często odbywają się tutaj różne imprezy, takie jak: turnieje rycerskie, spotkania z duchami oraz koncerty. Jednymi z popularniejszych są Najazd Barbarzyńców oraz Juromania.

Odwiedzając wewnętrzny dziedziniec, wieżę bramną, dawne komnaty rycerskie, wieżę więzienną, skarbiec lub zbrojownię, można usłyszeć legendy dotyczące tego zamku i jego pierwotnych mieszkańców. Jedna z nich dotyczy postaci czarnego psa, który jest ogromnych rozmiarów i ma ponoć duszę kasztelana krakowskiego Stanisława Warszyckiego.

W 1973 roku zamek został uwieczniony w serialu "Janosik" J. Passendorfera.

W 2001 roku ruiny zamku służyły za plener planu fil­mowego "Zem­sty" Alek­san­dra Fredry, wyreży­serowanej przez Andrzeja Wajdę.

W kwietniu 2019 roku kręcono część scen do serialu Wiedźmin (The Witcher), produkcji Netflixa na podstawie powieści Andrzeja Sapkowskiego. Na czas kręcenia scen tereny zamkowe były strzeżone przez ochronę, zaś sam zamek nie był dostępny dla zwiedzających.