Wersal we Francji - zespół pałacowy i rezydencja królow francuskich

Budowa miała trwać dziesiątki lat dając zatrudnienie tysiącom ludzi. Ogrody wersalskie, z niezliczonymi fontannami, grotami i rzeźbami, których projektantem był André Le Notre, stanowiły największą atrakcję, tam także odbywały się fantazyjne spektakle, opery i sztuki. Owe ogrody Wersalu zajmują ponad 100 hektarów. Obfitują w przemyślnie zaplanowane widoki, promenady (spacerowa droga parkowa lub bulwarowa, zwykle atrakcyjnie położona pod względem widokowym) i tarasy oraz "Canale Grande" we własnej małej Wenecji.

Pałac składa się z ryzalitowego korpusu głównego i wydłużonych skrzydeł bocznych. Od strony frontowej znajdują się trzy kolejne dziedzińce obramowane skrzydłami pałacu: Cour des Ministres, Cour Royale i Cour de Marbre.

Imponujące są rozmiary samego pałacu: elewacja ogrodowa ma 640 m. długości, a jej środek stanowi Sala Zwierciadlana o wymiarach: 72 m. długości, 10 m. szerokości i 13 m. wysokości. Naprzeciw 17 okien wychodzących na ogrody zawieszone są olbrzymie lustra.

W Wersalu znajdują się 2143 okna, 1252 kominki i 67 zejść schodowych. W ogród znajduje się ok. 1400 fontann, używających wodę pompowaną z rzeki Seine.

Wersal stał się rezydencją Ludwika XIV, a wkrótce potem przeniósł się tam cały dwór francuski. Po śmierci Ludwika XIV wybudowano salon operowy i pałac zwany Petit Trianon. W 1789 roku rewolucja francuska dosięgła Wersalu i pałac został zdobyty.

W tym pałacu 28 czerwca 1919 r. podpisany został słynny traktat wersalski w czasie I wojny światowej.

Przy budowie pałacu pracowało 36000 ludzi oraz 6000 koni.