Palazzo Vecchio we Florencji (Włochy) - XIII-wieczny "Stary Pałac"

Palazzo Vecchio przy Piazza della Signoria, tuż obok Galerii Uffizi, to jeden z najpiękniejszych pałaców we Włoszech.

Projekt budowli wykonał Arnolfo di Cambio, a budowę rozpoczęto w 1299 roku. Pierwotna konstrukcja została zbudowana między 1299 a 1313 rokiem i stała się rezydencją rodziny Medyceuszy, która rządziła Florencją i Wielkim Księstwem Toskanii.

Obecna budowla została wzniesiona na miejscu zburzonych "Palazzo dei Fanti" i "Palazzo dell'Esecutore di Giustizia", należących niegdyś do rodziny Uberti. Rodzina ta była uważana za związaną z Rzymem w tamtych czasach i zgodnie z XIV-wieczną "Nuova Cronica", pałac został zbudowany, aby zapewnić, że domy rodziny Uberti nigdy nie zostaną odbudowane w tym samym miejscu.

W 1310 roku do obiektu dodano 94-metrową wieżę z tarasem. Od 1343 do 1592 roku oryginalny projekt pałacu został zmieniony i uzupełniony. W tym okresie książę Cosimo I zlecił dwukrotne powiększenie rozmiarów budowli. Gdy przeniósł się do obiektu wraz z rodziną, pałac utracił swoje znaczenie. Dopiero w 1872 roku wrócił do pierwotnej roli i stał się siedzibą Rady Miasta.

Pałac powstał na planie czworokąta i składa się z trzech oddzielnych części zbudowanych w trzech różnych okresach.

Największa z sal, Sala Pięćsetlecia (52 × 23 metry) została dodana pod koniec 1400 roku, a następnie zmodyfikowana przez słynnego architekta Giorgio Vasari w 1565 roku. Nowe Kwatery zostały dodane na początku lat 40. XV wieku.

Palazzo Vecchio to trzykondygnacyjna budowla z zębatymi zakończeniami i półkolistymi oknami. Znajdują się tu dwa rzędy dwupromiennych, gotyckich okien, każde z nich zakończone jest łukiem treflowym.

Wieża budynku nie znajduje się dokładnie w jego centrum, spowodowane jest to faktem, że architekt włączył do projektu nowej wieży starą wieżę, która wciąż stała w tym miejscu. Stara wieża należała do rodziny Foraboschi i była zwana "La Vacca" ("Krowa"), zaś nowa jest zwana "Torre d'Arnolfo", na cześć swojego architekta.

Wieża ma trzy dzwony, a najstarszy został odlany w XIII wieku. Ciekawostką jest fakt, że zegar na wieży posiada mechanizm, którego historia sięga 1667 roku.

W wieży znajdują się 2 cele, w których zamieszkiwali niesławni więźniowie, Cosimo de’ Medici oraz Girolamo Savonarola.

Z przodu, pod arkadami można zobaczyć freski z dziewięcioma herbami gmin miejskich. Po obu stronach wejścia do pałacu znajdują się marmurowe rzeźby.

W latach 1501-1504 Michał Anioł wyrzeźbił jeden z najsłynniejszych posągów w historii o nazwie "Dawid". Ów posąg miał zdobić dach katedry we Florencji, ale uznano, że jest zbyt ciężki, aby można go było podnieść do potrzebnej wysokości. Ostatecznie posąg został umieszczony tuż przed drzwiami wejściowymi Palazzo Vecchio, obok Herkulesa i Kakusa. Stał tu od 1504 roku, aż w roku 1883 został przeniesiony do muzeum sztuki, Galerii Accademia we Florencji. W 1910 roku replika posągu została umieszczona w tym miejscu, w którym stał oryginał.

Na dziedzińcu pałacu zawieszono tablicę upamiętniającą uchwałę z 1786 roku, która była pierwszą w Europie zabraniającą stosowania kar śmierci i tortur.

Chociaż obecnie większa część Palazzo Vecchio jest wykorzystywana jako muzeum, to nadal pozostaje symbolem samorządu. Mieści się tu urząd burmistrza Florencji i jest siedzibą Rady Miasta.