Pałac Drottningholm - dom szwedzkiej rodziny królewskiej

Drottningholm Palace to pałac w stylu renesansowym zbudowany na wyspie Lovon na przedmieściach Sztokholmu. Budowla jest rezydencją dla szwedzkiej rodziny królewskiej i popularną atrakcją turystyczną w Szwecji.

Pierwotny kamienny pałac został zbudowany w 1580 roku na polecenie Jana III Wazy dla Katarzyny Jagiellonki. W 1661 obiekt został kupiony przez królową Szwecji Jadwigę Eleonorę.

Właścicielka pałacu zatrudniła słynnego szwedzkiego architekta Nicodemusa Tessina Starszego do zaprojektowania i przebudowy rezydencji. W 1662 roku rozpoczęto prace budowlane. Prawie 20 lat później zmarł Nicodemus, a dzieło dokończył jego syn Nicodemus Tessin Młodszy.

W okresie panowania królów Karola XI i Karola XII pałac gościł znakomitych gości. Następnie został przekazany jako dar w ręce późniejszej królowej Szwecji Ludwice Ulryk Hohenzollern. Królowa przekształciła rezydencję w bardziej wyrafinowany francuski styl rokoko i wybudowała teatr dworski.

W 1777 roku pałac stał się własnością państwa szwedzkiego i mieszkaniem dla króla Gustawa III z rodziną. Za panowania kolejnych władców obiekt wykorzystywano tylko sporadycznie do wielkich uroczystości. Gdy królem Szwecji został Karol XIV (panowanie w latach 1818-44), Drottningholm został opuszczony i stopniowo popadał w ruinę.

Następca Karola XIV - Oscar I zainteresował się obiektem i po dwóch latach rozpoczął w nim remont. Pałac został zmodernizowany i dostosowany do aktualnej mody. Dopiero w 1907 roku pałac przywrócono do pierwotnego stanu i zaczęto regularnie wykorzystywać. Od 1981 roku, aż do chwili obecnej pałac jest rezydencją królewską.

Pałac od swego istnienia przechodził liczne remonty i modernizacje. Największe prace związane z elektryką, ogrzewaniem, kanalizacją i wodociągami zostały wykonane między 1907 a 1913 rokiem.

Od 1977 roku odrestaurowywano wnętrze pałacu, a 20 lat później oczyszczono, odbudowano i odmalowano mury zewnętrze.

Główny budynek pałacu otoczony jest dwoma dużymi skrzydłami, które otaczają wewnętrzne dziedzińce. Południowe skrzydło zawiera prywatną rezydencję króla i królowej i nie jest otwarte dla zwiedzających.

Poza południowym skrzydłem pałacu, pozostała część jest otwarta i dostępna dla zwiedzających przez cały rok.

Dla zwiedzających są dostępne także ogromne barokowe ogrody i tereny parkowe otaczające zamek i jego zabudowania. Ogrody powstawały etapami od momentu wybudowania zamku, zaowocowało to powstaniem różnych stylów parków i ogrodów.

Nazwa "Drottningholm", oznaczająca "wysepkę królowej", pochodzi od oryginalnego renesansowego budynku zaprojektowanego przez Willema Boya. Kamienny pałac zbudowany został przez Jana III Szwedzkiego w 1580 roku dla jego królowej, Katarzyny Jagellon.

W 1991 roku pałac Drottningholm został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, głównie ze względu na Teatr Pałacowy Drottningholm i Pawilon Chiński.

Pawilon Chiński był prezentem od króla Adolfa Fredrika dla królowej Lovisy Ulriki na jej urodziny w 1753 roku. Znajdująca się przy pawilonie stara maszynownia została przekształcona w pracownię i muzeum Everta Lundquista. Można tu obejrzeć obrazy olejne, rysunki na węglu drzewnym i suche ryciny malarza.

Teatr Pałacowy Drottningholm to najlepiej zachowany osiemnastowieczny teatr w Europie i jedyny na świecie, który nadal regularnie korzysta z oryginalnych maszyn scenicznych. Latem turyści mogą zostać oprowadzeni po teatrze z przewodnikiem.