Opera Wiedeńska - słynny gmach w Wiedniu z corocznym balem

Prace przy budowie obiektu rozpoczęły się w 1861 i trwały osiem lat – do 1869 roku. Otwarcie budowli nastąpiło 25 maja 1869 roku operą "Don Giovanni" podczas której obecni byli cesarz Austrii Franciszek Józef I i cesarzowa Elżbieta.

Najsłynniejszą operę w Austrii zaprojektowali August Sicard von Sicardsburg i Eduard van der Nüll. Wybudował ją znany czeski architekt i wykonawca Josef Hlávka. Opera spotkała się z falą ostrej krytyki i kpin, co doprowadziło do popełnienia samobójstwa przez Eduarda.

Wiedeńska Opera Państwowa zwana przez lokalnych Wiener Staatsoper, pierwotnie nosiła nazwę Wiedeńskiej Opery Dworskiej. W 1920 roku, wraz z zastąpieniem monarchii Habsburgów przez I Republikę Austriacką, została przemianowana na Wiedeńską Operę Państwową.

Gmach zbudowany jest w stylu neorenesansowym.

Pod koniec II wojny światowej, 12 marca 1945 roku, opera została poważnie uszkodzona w wyniku bombardowań Austrii. Widownia, scena, cały wystrój oraz kostiumy zostały zniszczone przez pożar.

Przez lata prowadzono dyskusje na temat dalszych losów obiektu. Zastanawiano się, czy opera powinna zostać wyremontowana do pierwotnej formy, czy całkowicie rozebrana i wybudowana w innej lokalizacji. W końcu zdecydowano się przywrócić operę w tym samym miejscu.

Odrestaurowana Wiener Staatsoper otworzyła swoje podwoje 5 listopada 1955. Sezon otwarto operą "Fidelio" Beethovena. Obecnie w repertuarze Opery Wiedeńskiej znajduje się ponad 200 spektakli.

Patrząc na front budynku od strony obwodnicy, można dostrzec oryginalną strukturę, która zachowała się od 1869 roku.

Na głównej fasadzie loggii w 1876 roku zostały umieszczone posągi dwóch jeźdźców na koniach, których autorem jest Ernst Julius Hähnel. Przedstawiają one dwa skrzydlate konie Eratona, które są prowadzone przez "Harmonię i Muzę Poezji".

Na łukach nad werandą znajduje się pięć posągów Hähnela z brązu, przedstawiających cechy: bohaterstwo, tragedię, fantazję, komedię i miłość. Po obu stronach budynku znajdują się dwie fontanny autorstwa Josefa Gassera, które przedstawiają dwa różne światy: z jednej strony muzykę, taniec, radość i lekkość, zaś z drugiej strony uwodzenie, smutek, miłość i zemstę.

Pięknie zdobione schody, herbaciarnia czy foyer, to tylko niektóre z licznych atrakcji wewnątrz budynku. Większość z nich jest zdobionych przez piękne marmurowe posągi reprezentujące takie sztuki jak muzyka, taniec i rzeźba. Inne miejsca zdobią liczne jedwabne panele ścienne i herby, popiersia kompozytorów oraz sceny z legendarnych dzieł operowych.

Żyrandol składa się z trzech ton czeskiego kryształu i 1100 żarówek o średnicy 22 stóp i wysokości 16 stóp. Posiada on swoje własne korytarze do konserwacji, a jego czyszczenie zajmuje ponad tydzień i odbywa się z sufitu, ponieważ nie można go opuścić.

Główne audytorium w kształcie podkowy może pomieścić 2284 widzów, w tym 1709 miejsc siedzących, 567 miejsc stojących, 4 miejsca dla wózków inwalidzkich i 4 miejsca dla osób towarzyszących na wózkach. W audytorium zastosowano tradycyjne kolory czerwieni, złota i kości słoniowej, a duży centralny żyrandol został zastąpiony dla bezpieczeństwa pierścieniem wbudowanych lamp sufitowych wykonanych ze szkła kryształowego.

Scena wydaje się mała, ma 88 stóp wysokości, ale za jej kurtyną pozostała jej część, jest cztery razy większa od masywnej widowni. Ogromna scena pozwala na obracanie różnych zestawów za pomocą hydraulicznych wind, które wymagają tak dużo energii, że Opera Wiedeńska ma dwie własne podstacje.

Jednym z najważniejszych corocznych imprez jest bal, który odbywa się w gmachu Wiener Staatsoper w połowie lutego. 180 par młodych ludzi tańczy walca.

Wiedeńska Opera Państwowa uważana jest za jedno z charakterystycznych miejsc w Austrii. Sezon w Operze trwa od września do czerwca, a w jego programie znajdują się opery, operetki, balet i koncerty. Co roku przyciąga wielu turystów, ludzi kultury i mediów z całego świata.