Mur Hadriana w Anglii - 120 kilometrowy mur z II wieku

Mur jest wysoki na 4,5 metra i ma 2,5 - 3 metrów szerokości.

Szerokość muru jest zmienna. Część zachodnia początkowo była zbudowana z torfu, później zaś z kamienia.

Do budowy zabytku użyto 750 000 m² kamieni.

Przez całe stulecia Mur Hadriana był ograbiany z kamienia (dowody tego są widoczne w wielu okolicznych budynkach), a w niektórych miejscach został wysadzony w powietrze, aby ułatwić czerpanie kamienia.

Pierwotnie w skład muru wchodziły zamki milowe (rozmieszczone co 1 milę rzymską, tj. ok. 1481 m) i wieżyczki (po dwie równo rozmieszczone między każdą parą zamków). Zamki milowe mogły pomieścić paru mężczyzn, lecz większość wojsk stacjonowała na południe od muru. Wkrótce wszystko uległo zmianie. Na linii muru zbudowano 14 nowych strażnic, w tym te, które obecnie można obejrzeć w Housesteads, Chesters i Birdoswald, a granica Hadriana stała się domem dla 10 tysięcy żołnierzy.

Cesarz rzymski zbudował mur, aby odrodzić Rzymian od barbarzyńców.

Prace budowlane ukończono w ciągu 7-8 lat.

Specjalny autobus "Mur Hadriana" z trzema przewodnikami już od 28 lat pomaga poruszać się wzdłuż muru.

Od 27 kwietnia do 3 czerwca wzdłuż muru odbywa się około 100 specjalnych festiwali, koncertów, pokazów oraz rajdów. W okresie od kwietnia do sierpnia archeolodzy badają mur.

Corocznie mur odwiedza około 1,25 miliona osób. Z czego ponad 500 000 odwiedza forty oraz muzea otwarte dla publiczności. Niestety od 1970 r. ilość odwiedzających zabytek równomiernie maleje.