Millennium Dome w Londynie (Wielka Brytania) - O2 Arena z największym dachem świata

Projekt budowy kopuły narodził się, gdy miano wybrać miejsce narodowej wystawy, tamtejszy premier Tony Blair oświadczył, że najlepszym rozwiązaniem będzie wybudowanie czegoś nowego, czegoś futurystycznego.

Projekt budowy od początku wzbudzał kontrowersje, niektórym się podobał, lecz większej części londyńczyków się on nie podobał i nie widzieli w nim przyszłego symbolu miasta.

Z powodów wysokich opłat za wstęp, kopuła nie przyciągała tak wielu gości jak pierwotnie przewidywano. Nawet każdy z oddzielnych segmentów sponsorowanych przez większe korporacje miał poważny deficyt budżetu.

Co roku oczekiwanych jest tu 12 do 17 milionów odwiedzających, lecz w rzeczywistości przychodzi tu dużo mniej osób. Obrońcy kopuły twierdzą, że przyniosła ona sławę terenom położonym wzdłuż rzeki Tamizy. Twierdzą również, że budowla dała pracę ponad 2000 osób. Uważają oni, że musimy jeszcze poczekać kilka lat, by przekonać się czy budowla przyniesie oczekiwane długoterminowe zyski, czy stanie się symbolem miasta, czy zniknie z pamięci.

Konstrukcja ma 1 km obwodu, oraz 320 metrów średnicy i dwanaście stalowych masztów o wysokości 100 metrów, które są utrzymywane w miejscu przez ponad 70 km wytrzymałych kabli.

Największa kopuła na świecie, ma 365 metrów szerokości w najszerszym punkcie.

Kopułę cechują takie eksponaty jak spacer przez ciało ludzkie, czy ogromny model bijącego serca.

W maju 2000 budynek otrzymał 29 milionów funtów od państwowej loterii, by kontynuować działalność. Natomiast we wrześniu tego samego roku otrzymał 49 milionów funtów.

Materiał dachowy zaprojektowany jest by wytrzymać 25 lat.

Budynek jest jednym z 200 angielskich projektów stworzonych by uczcić nowe millennium.