Katedra św. Pawła w Londynie (Anglia) - siedziba biskupa londyńskiego

Katedra św. Pawła w Londynie to siedziba biskupa londyńskiego i ośrodek duchowy dzielnicy City.

Jest to trzecia co do wielkości katedra na świecie. Większe są tylko Bazylika św. Piotra w Rzymie i wielka, podziemna katedra w Lourdes.

Konstruktor St. Paul Sir. Christopher Wren to jeden z najbardziej zasłużonych architektów dla brytyjskiej stolicy. Aż 50 londyńskich budynków (głównie kościołów) powstało na jego desce kreślarskiej.

Na miejscu katedry, czyli na niewielkim wzgórzu Ludgate Hill znajdował się kiedyś inny kościół, który został zdewastowany przez nieznanych sprawców w 1650 r., a jego pozostałości spłonęły podczas wielkiego pożaru Londynu w 1666 r. Budowę nowej świątyni rozpoczęto 9 lat później. Wznoszenie St. Paul trwało 35 lat. Sir. Christopher Wren nadzorował budowę katedry z okien swojego domu stojącego na przeciwnym brzegu Tamizy. Budowa zakończyła się w 1710 r., a konsekracja świątyni miała miejsce rok później.

Katedra St Paul przytłacza swoimi rozmiarami. Długość nawy głównej wynosi 146 m, natomiast wysokość do szczytu krzyża to 110 m. Kopuła katedry jest drugą co do wysokości kopułą katedralną na świecie. U jej podstawy znajduje się galeria widokowa z której podziwiać można panoramę Londynu.

Od wewnątrz kopułę, podobnie jak całe wnętrze St. Paul zdobią freski przedstawiające historię życia św. Pawła. Wykonał je Sir. James Thornhill. Rzeźby i inne ozdoby wewnątrz są dziełem Grilinga Gibbnsoma.

Po śmierci Sir. Christopher Wren został pochowany w tejże katedrze. W ten sposób doceniono jego zasługi dla miasta. Oprócz grobu Wrena w Katedrze św. Pawła znajduje się kilkadziesiąt innych mogił. Najważniejszą osobistością pochowaną w katedrze jest lord admirał Horatio Nelson.

St. Paul została uznana za najlepsze miejsce na ślub księcia Karola z Dianą w 1981r. U stóp katedry powstał plac Paternoster Square. Jego ozdobą jest rzeźba pasterza otoczonego stadem owiec autorstwa Elizabeth Frink.