Kapitol Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie (USA) - siedziba Kongresu Stanów Zjednoczonych

Miejsce spotkań Kongresu Stanów Zjednoczonych, a także zebrań przedstawicieli rządu oraz senatu.

Pierwsza kopuła będąca siedzibą rzędu ma długą historię. Od czasu gdy George Washington położył kamień węgielny w 1793 roku, Capitol został zbudowany, zburzony, odbudowany, powiększony i ponownie odbudowany.

Gdy budynek został ukończony w 1824 roku przez Charlesa Bulfincha, był wtedy bardzo podatny na pożary i potrzebował ciągłych rekonstrukcji. W 1855 roku architekt Thomas U. Walter otrzymał zadanie zamienienia starej kopuły nową, większą i odporną na pożary. Mocniejsza konstrukcja wymagała użycia dużej ilości materiałów, Walter zaprojektował więc podwójną kopułę - mniejsza kopuła wewnątrz większej - co tworzy iluzję wysokości.

Większa kopuła jest bardzo cienka i podtrzymywana przez 36 stalowych żeber. Pod nią znajduje się mniejsza kopuła z otwieranym dachem. Mimo, że konstrukcja wygląda jakby była wykonana z kamienia, większa część Kapitolu wykonana jest z żeliwa.

Budynek został ostatecznie ukończony w grudniu 1863 roku i do dziś stoi pełniąc rolę symbolu demokracji Ameryki.

Oryginalny projekt Budynku Kapitolu został narysowany przez dr Williama Thorntona, zaś obecną kopułę zaprojektował Thomas U. Walter, łącznie było 11 architektów z Kapitolu, którzy przyczynili się do powstania tego budynku.

Umieszczona na wierzchołku kopuły brązowa Statua Wolności jest charakterystyczną cechą Kapitolu, ma ona prawie 6 metrów wysokości i waży około 6800 kilogramów.

Budowa rozpoczęła się w 1793 roku, ale została ukończona dopiero prawie dwadzieścia lat później. Wtedy to, podczas ceremonii masońskich, prezydent Waszyngton położył kamień węgielny w południowo-wschodnim narożniku budynku 18 września 1793 r.

Senat zaczął się spotykać w stolicy w 1800 r., gdy ukończono skrzydło Senatu.

24 sierpnia 1814 r. wojska brytyjskie podpaliły budynek w czasie wojny, na szczęście burza deszczowa zapobiegła jego całkowitemu zniszczeniu.

Odbudowę rozpoczęto w 1815 r. i obejmowała ona przeprojektowanie pomieszczeń zarówno na skrzydłach Senatu jak i w nowo powstałej stronie, które zostały ukończone do 1819 r.

Budowę kontynuowano do roku 1826, dodając do niej część środkową ze schodami frontowymi i kolumnową portyką, a także wewnętrzną Rotundę, wznoszącą się ponad pierwszą niską kopułą Kapitolu.

Na parterze znajduje się obszar znany jako Krypta. Miała ona być miejscem pochówku George'a Waszyngtona, z obrączkowaną balustradą w centrum Rotundy. Jednakże, zgodnie z zapisami jego ostatniego testamentu, Waszyngton został pochowany na Mount Vernon. W krypcie znajdują się eksponaty na temat historii Kapitolu.

Podziemne tunele i prywatne metro łączą główny budynek Kapitolu z każdym z biurowców Kongresu w otaczającym go kompleksie.

Obecnie Kapitol zajmuje powierzchnię 16 275 metrów kwadratowych (1,6 hektara), a jego powierzchnia podłóg wynosi 67 000 metrów kwadratowych (6,7 hektara).

Długość budynku wynosi 229 metrów (z północy na południe), szerokość sięga 107 metrów.

Wysokość do wierzchołka statuy wynosi 88 metrów.

Budynek obejmuje przybliżoną ilość 540 pokoi i ma 850 drzwi oraz 658 okien, w tym 108 w samej kopule.

Na konstrukcję budowli zużyto 8 909 200 funtów stali.